Անտարկտիդա

Տարածքը՝ 13.975 հզ. կմ2
Ափագիծը՝ 30 հզ. կմ
Միջին բարձրությունը՝ 2040 մ
Ամենաբարձր կետը`   Վիլսոն լեռնագագաթ՝ 5140 մ
Սառցածածկույթի միջին հաստությունը՝ 1720 մ
Սառցածածկույթի ծավալը՝ 24000 հզ. կմ3

Անտարկտիդա հարավային բևեռի շուրջն ընկած մայրցամաքն է, որի մակերեսը կազմում է շուրջ 14 միլիոն կմ²։

Հարավային լայնության 60° զուգահեռականից հարավ ընկած ջրային տարածքը կղզիների և Անտարկտիդա մայրցամաքի հետ կոչվում է Անտարկտիկա աշխարհամաս։

Այն գտնվում է Հարավային կիսագնդի Անտարկտիկ շրջանում՝ հիմնականում Անտարկիկ շրջանակի հարավային մասում. շրջապատված է Հարավային օվկիանոսով։ Տարածքը կազմում է է 14.0 միլիոն քառակուսի կիլոմետր (5.4 միլիոն քառակուսի մղոն), ուստի այն համարվում է Երկրի մակերեսի հինգերորդ ամենամեծ մայրցամաքը Եվրասիայից, Աֆրիկայից, Հյուսիսային Ամերիկայից և Հարավային Ամերիկայից հետո։ Համեմատության համար նշենք, որ Անտարկտիդան Ավստրալիայից երկու անգամ մեծ է։ Անտարկտիդայի տարածքի 98% ծածկված է սառցե շերտով, որի հաստությունը կազմում է առնվազն 1 մղոն (1.6 կիլոմետր)։

Անտարկտիդան համարվում է ամենացուրտ մայրցամաքը՝ ամենաուժեղ քամիներով. համեմատաբար բարձրադիր է։ Անտարկտիդան համարվում է անապատ, քանի որ առափնյա խորությունը տարեկան ավելանում է ընդամենը 200 միլիմետրով, որը տարածքի համեմատ նվազ է։ Երբեմն օդի ջերմաստիճանը հասնում է −89 °C (−129 °F) ։ Մշտական մարդկային բնակատեղիներ չկան, սակայն տարեկան 1,000 -ից 5,000 մարդ հետազոտության նպատակով որոշ ժամանակ հաստատվում է տարածքում տեղակայված հետազոտական կենտրոններում։ Այստեղ գոյատևում են միայն ցրտադիմացկուն օրգանիզմներ, որոնց թվում են բազմաթիվ բույսերի և կենդանիների տեսակներ (պինգվիններ, ծովացուլեր և այլն), բակտերիաներ, սնկեր, բույսեր։ Նմանատիպ բուսականությունը բնորոշ է տունդրային։

Չնայած այն փաստին, որ դեռ հնուց մարդիկ բազմաթիվ առասպելներ և կարծիքներ են հայտնել Terra Australis ("Հարավային մայրցամաք") մասին, առաջին ընդունված վարկածը ապացուցվել է Ֆաբիան Գոտլիեբ վոն Բելինգսհաուզենի և Միխայիլ Լազարևի Վոստոկ և Միրնի ռուսական հետազոտական կայանի կողմից 1820 թվականին։ Սակայն, 19-րդ դարի երկրորդ կեսին մայրցամաքը բոլորովին անտեսված էր անտանելի միջավայրի, միջոցների պակասի և տարածքի մեկուսացման պատճառով։ 1959 թվականին 12 երկրների կողմից ստորագրվեց Անտարկտիայի դաշինքը։ Այսօր երկրների քանակը կազմում է 49։ Դաշինքը արգելում է բոլոր տեսակի ռազմական գործողությունների և հանքարդյունաբերության իրականացումը։ Արգելված է նաև այն ամենը, ինչը վերաբերում է միջուկային ռումբերի պատրաստման և պայթեցման գործընթացներին՝ նպատակ ունենալով պահպանել մայրցամաքի օզոնային շերտը և քաջալերել միայն գիտական հետազոտությունները։ Այսօր հետազոտություններ են իրականացվում բազմաթիվ երկրներից ավելի քան 4,000 գիտնականների կողմից։

Մեկը մյուսի հետևից կազմակերպվեցին նոր արշավախմբեր՝ անգլիական, գերմանական, շվեդական, ֆրանսիական, նորվեգական: 1911 թ-ի դեկտեմբերի 15-ին`   Ռ. Ամունդսենը, իսկ 1912 թ-ի հունվարի 18-ին Ռ. Սկոտը հասան Հարավային բևեռ: Այժմ այնտեղ գործում են ԱՄՆի «Ամունդսեն-Սկոտ» մշտական գիտական կայանը, Ռուսաստանի Մոլոդյոժնայա» կայանը, Դեյվիսի ծովի ափին՝ «Միռնի» ավանը և այլն:

Երկրի վրա մարդու հայտնվելուց դեռևս միլիոնավոր տարիներ առաջ Անտարկտիդայում տաք էր, աճում էին արևադարձային անտառներ, բնակվում էին ահռելի չափերի կենդանիներ: Գիտնականները գտնում են, որ եղել է ժամանակ, երբ Անտարկտիդան Ավստրալիայի, Աֆրիկայի, Հարավային Ամերիկայի և Ասիայի մի մասի հետ միասին կազմել է մի հսկա աշխարհամաս՝ Գոնդվանան:

50–60 մլն տարի առաջ այն մասնատվել է, և Անտարկտիդան անջատվել է Ավստրալիայից: Գոյացած նեղուցն են հորդել և գոտևորել այսպես կոչված «արևմտյան քամիների» հոսանքի սառը ջրերը: Մոտ 30 մլն տարի առաջ ցրտեցման հետևանքով սկսեցին ձևավորվել սառցադաշտեր: Սառը հոսանքը դարձավ մի հզոր պատնեշ, որը թույլ չի տալիս, որ ջերմություն թափանցի մայրցամաք և քայքայի առաջացած սառցավահանը: Սառցե շերտի միջին հաստությունը 1720 մ է, առավելագույնը՝ 4500 մ: Եթե Անտարկտիդայի ամբողջ սառույցը հավասար շերտով փռենք երկրագնդի մակերեսին, ապա սառցե շերտի հաստությունը կկազմի 40 մ: Դա շատ կարևոր է, քանի որ, եթե ողջ սառույցը հալվի և վերածվի ջրի, ապա Համաշխարհային օվկիանոսի մակարդակը կբարձրանա 60 մ-ով, և շատ երկրների ծովափնյա շրջաններ կհայտնվեն ջրի տակ: Բացի դրանից, եթե վերանա ցրտի այդ հսկայական աղբյուրը, ապա մեր մոլորակի միջին ջերմաստիճանը կբարձրանա մոտավորապես 80-ով, և բնության մեջ կկատարվեն անդառնալի փոփոխություններ:

Սառցե շերտի տակ հայտնաբերվել են լեռնաշղթաներ, որոնց բարձրությունը 3000–4000 մ է: Անտարկտիկական Անդերի Վիլսոն լեռնագագաթը (5140 մ) Անտարկտիդայի ամենաբարձր կետն է: 

Անտարկտիդայի ընդերքը հարուստ է օգտակար հանածոներով՝ երկաթի հանքաքար, ոսկի, ալմաստ, գունավոր մետաղներ, քարածուխ:

Անտարկտիդան ամենացուրտ մայրցամաքն է: Այն երկարատև ամռան ընթացքում ստանում է մեծ քանակությամբ ջերմություն, սակայն սառցածածկույթն անդրադարձնում է այդ ջերմության 90 %-ը, և մակերևույթը չի տաքանում: Նվազագույն ջերմաստիճանը (-88,3օC) գրանցվել է «Վոստոկ» գիտահետազոտական կայանում, որը համարվում է երկրագնդի ցրտի բևեռը: Կան շրջաններ, որտեղ տարվա ընթացքում 340 օր շարունակ ձնաբքեր են լինում: Անտարկտիդայի առափնյա շրջաններում կան սառցածածկույթից ազատ տարածքներ՝ անտարկտիկական օազիսներ (տարածքի 0,2–0,3 %-ը), որտեղ աճում են մամուռներ, քարաքոսեր: Ջրերը հարուստ են ծովային կաթնասուններով՝ մի քանի տեսակի փոկեր, ծովալուսաններ, կետեր, այդ թվում`   երկրագնդի ամենախոշոր կենդանին՝ կապույտ կետը: Շատ են թռչունները՝ պինգվիններ, ճայեր, մրրկահավեր, ծովագռավներ: Անտարկտիդան ոչ մի պետության չի պատկանում և չունի մշտական բնակչություն, գիտահետազոտական կայաններում աշխատում են տարբեր երկրների գիտնականներ, որոնք ուսումնասիրում են մայրցամաքի դեռևս չբացահայտված գաղտնիքները: 

1959 թ-ին ԱՄՆ-ը, ԽՍՀՄ-ը և 10 այլ պետություններ կնքել են համաձայնագիր, ըստ որի՝ մայրցամաքը կարող է օգտագործվել միայն խաղաղ նպատակներով, իսկ 1991 թ-ին կնքված նոր համաձայնագրով`   50 տարով արգելվում է  այնտեղ օգտակար հանածոների արդյունահանումը: